Adaptacja poddasza użytkowego.

Zastosowanie wełny do wykończenia poddasza.

Podczas adaptacji poddasza na cele użytkowe bardzo ważne jest bezpieczeństwo ogniowe oraz zapewnienie właściwych warunków termicznych i akustycznych, dlatego idealnie sprawdza się tu wełna skalna.

Dokonując adaptacji poddasza, czyli przekształcając nieużytkową dotąd przestrzeń pod skosami w miejsce, w którym będziemy pracować lub odpoczywać, musimy zadbać o to, aby zarówno w tej nowej strefie, jak i w dotychczasowej części domu panowały komfortowe warunki. Wdrażane rozwiązania powinny być zdrowe, trwałe i skuteczne w zakresie kluczowych dla poszczególnych przegród parametrów. Muszą też być bezpieczne pod względem zagrożenia pożarowego oraz korozji biologicznej. Wełna skalna, jako całkowicie niepalna, dobrze tłumiąca hałas i odporna na  pleśń czy grzyby, a przy tym dostępna w różnych formach (maty, płyty, granulat) jest efektywnym i wygodnym materiałem, który sprawdzi się na każdym poddaszu.

Wełna skalna do ocieplenia dachu

Zgodnie z obowiązującą normą, współczynnik przenikania ciepła U dla dachu nie powinien być wyższy niż 0,15 W/(m²K). To oznacza, że w skosach poddasza musimy ułożyć materiał termoizolacyjny o dobrych parametrach cieplnych. Co więcej, powinien to być materiał sprężysty, który dobrze dopasuje się do nierównych powierzchni belek i szczelnie wypełni przestrzenie między krokwiami. W tej roli świetnie sprawdzają się maty i płyty z wełny skalnej. Mają współczynnik przewodzenia ciepła λ = 0,033-0,035 W/(mK). Dzięki odpowiedniej gęstości ściśle przylegają do elementów więźby i skutecznie chronią przed nieszczelnościami, którymi ciepło mogłoby uciekać z wnętrza. Dla osiągnięcia najlepszego efektu zaleca się układać wełnę w dwóch warstwach – między i pod krokwiami – uzyskując łączną grubość 35 cm.

Ocieplenie dachu wełną - jak to zrobić?

1. Przygotowujemy wieszaki pod ruszt okładziny skosów, przykręcając je do boku krokwi (wieszaki grzybkowe) lub do czoła (wieszaki typu ES) w rozstawie ok. 40 cm.
2. Rozwijamy matę z wełny skalnej i z długości docinamy pasma o szerokości 2-3 cm większej niż wymierzona odległość między krokwiami (naddatek umożliwi „zaklinowanie się” wełny, bez konieczności sznurkowania).
3. Docięte fragmenty maty układamy w skosach między krokwiami. Jeśli dach jest typu nieszczelnego dla pary wodnej, czyli nie ma sztywnego poszycia, a jedynie membranę wysokoparoprzeszczalną stosujemy płyty o grubości równej wysokości krokwi i dosuwamy izolację do końca. Jeśli dach jest typu szczelnego, czyli z deskowaniem, musimy zastosować płyty o 3-6 cm cieńsze, żeby po ułożeniu pozostała nad nimi szczelina wentylacyjna.
4. Mocujemy do wieszaków profile rusztu pod suchą zabudowę i wypełniamy ją wełną.
5. Między profilami mocujemy docięte płyty z wełny skalnej przeznaczone do izolacji podkrokwiowej.
6. Całość osłaniamy paroizolacją (może to być paroizolacja aktywna) i wykańczamy okładziną z płyt.

Pamiętajmy, że proste skosy to nie wszystko. Na adaptowanych poddaszach często spotkamy się ze skomplikowaną konstrukcją więźby, gdzie belki ułożone są pod różnymi kątami i tworzą ciasne, trudno dostępne miejsca. Wtedy najlepiej użyć granulatu  wełny skalnej do nadmuchu. Mamy wówczas pewność, że wszystkie przestrzenie są dokładnie wypełnione materiałem izolacyjnym i nigdzie nie tworzą się mostki termiczne.

Ocieplenie skosów wełną skalną do nadmuchu - jak to zrobić?

1. Najpierw montujemy kompletny system suchej zabudowy (ruszt wraz z płytami) na skosach poddasza.
2. Z poziomu jętek wdmuchujemy wełnę skalną pod okładzinę skosów. Zalecana gęstość nasypowa  izolacji to 60 kg/m³.

Ocieplenie poddasza wełną skalną do nadmuchu można wykonać bez względu na panująca pogodę, temperaturę czy wilgotność.

Wełna skalna jako izolacja akustyczna podłogi

Przygotowanie wygodnej podłogi na poddaszu wymaga użycia właściwych materiałów, przede wszystkim izolacyjnych. Powinny być wytrzymałe i dobrze tłumić drgania, żeby codzienny hałas, odgłos kroków czy stukot przesuwanych mebli nie przeszkadzał domownikom rezydującym niżej. Wełna skalna, dzięki swojej włóknistej budowie, świetnie pochłania dźwięki. Pasuje też do różnych konstrukcji stropu: przy metodzie mokrej, czyli z podłogą pływającą, pod warstwę jastrychu najlepiej wybrać twarde płyty o dużej odporności na obciążenia i małej sztywności dynamicznej, z kolei przy metodzie suchej, kiedy robimy podłogę na legarach, wybierajmy miękkie płyty lub maty wełniane. W przypadku stropów belkowych znakomicie sprawdzi się też wełna skalna do nadmuchu o gęstości nasypowej 30 lub 45 kg/m³.

Izolacja podłogi na legarach - jak to zrobić?

1. Na istniejącym stropie układamy zaimpregnowane legary, kładąc pod spodem i na wierzchu każdego z nich podkładki tłumiące. Pamiętajmy, aby wysokość legarów była co najmniej o 1 cm większa niż planowana grubość płyt wełnianych, żeby między wełną a poszyciem pozostała pustka powietrzna.
2. Jeśli pod spodem znajduje się pomieszczenie mokre, kładziemy dodatkowo paroizolację.
3. Płyty z wełny skalnej docinamy tak, żeby ich wymiar był o 0,5 cm większy od rozstawu legarów w świetle, dzięki temu szczelnie wypełnią przestrzeń.
4. Montujemy płyty między legarami.
5. Zamykamy podłogę warstwą poszyciową z płyt lub desek.

Lekkie i ciche ściany działowe z wełnianym wypełnieniem

Jeśli na poddaszu planujemy wydzielić odrębne pomieszczenia, nie obędzie się bez sufitu podwieszanego i ścian działowych. Ze względu na to, że strop prawdopodobnie nie był projektowany pod obciążenia murowanymi ścianami, najbezpieczniejsze i najprostsze w montażu będą lekkie konstrukcje szkieletowe. Do ich wypełnienia musimy użyć materiału o wysokim współczynniku pochłaniania dźwięku – jak wełna skalna. Włóknista struktura i właściwa gęstość wełny sprawiają, że znakomicie tłumi hałas.

Ściany szkieletowe na poddaszu - jak to zrobić?

1. Najpierw przygotowujemy sufit podwieszany (jego wykonanie zależy od konstrukcji dachu), a następnie na stropie, suficie i ewentualnych istniejących ścianach szczytowych oraz kolankowych tyczymy linie wyznaczające układ ścian działowych.
2. Docinamy odpowiednio metalowe profile rusztu UW50 i podklejamy je taśmą akustyczną, a następnie wkrętami mocujemy do stropu i sufitu.
3. W przykręcone profile poziome wstawiamy profile pionowe typu CW50 i przykręcamy do nich z jednej strony ściany okładzinę z płyt.
4. Wzdłuż pionowych krawędzi mocujemy pasy taśmy akustycznej.
5. Docinamy pod wymiar płyty z wełny skalnej.
6. Zamykamy drugą stronę ściany okładziną.

Najczęściej popełniane błędy wykonawcze

Jak przy większości prac budowlanych, podstawowym problemem przy wykonywaniu izolacji z wełny jest niestaranność. Z czym możemy się spotkać?

Błąd 1: wełna docięta bez naddatku. Jak już wspomniano, płyty przeznaczone do umieszczenia między krokwiami w skosach, legarami w podłodze czy profilami rusztu w ścianach działowych powinny być odpowiednio szersze od rozstawu tych elementów, żeby dobrze do nich przylegały i szczelnie wypełniły dostępną przestrzeń. To szczególnie istotne w dachu, gdzie na płyty niekorzystnie oddziałuje grawitacja i jeśli będą za wąskie, to mogą opadać. Źle dociętą wełnę trzeba wtedy podtrzymać sznurkowaniem, a po bokach uzupełnić docinkami, żeby zamknąć wszystkie szczeliny.

Błąd 2: niestarannie dosunięte płyty wełny. Dokładając kolejne docięte fragmenty, wykonawcy powinni je docisnąć, żeby ściśle do siebie przylegały. Każda szczelina to potencjalny liniowy mostek termiczny, przez który będzie uciekać ciepło.

Błąd 3: niedokładnie zaizolowane miejsca styku ze ścianami oraz ciasne przestrzenie pod skosami. Wełna skalna dostosowuje swój kształt do podłoża, ale są w dachu takie miejsca, gdzie jej dokładne upchnięcie może być trudne. Aby mieć pewność, że wokół murłaty czy w trudno dostępnych zakamarkach poddasza izolacja jest ciągła, najlepiej użyć granulatu nadmuchowego, który dotrze w każdą szczelinę.

Błąd 4: brak wentylacyjnych pustek powietrznych tam, gdzie są niezbędne. Wełna nie może przylegać bezpośrednio do deskowania dachu czy poszycia podłogi – powinna mieć nad sobą pustkę umożliwiającą odparowanie ewentualnej wilgoci.

W przypadku adaptacji poddasza, poza doborem właściwych materiałów, ważne jest też to, żeby prace nie były uciążliwe dla mieszkańców. Rzadko opuszczamy budynek na czas remontu. Często za to sami garniemy się do robót, choćby ze względów ekonomicznych. Wełna skalna daje nam taką możliwość. Stosując się do wytycznych, mając chęć i minimalny fach w rękach, większość prac możemy z powodzeniem wykonać własnoręcznie, a sam przebieg suchych robót z użyciem wełny nie powinien być kłopotliwy dla codziennej egzystencji domowników.

Zapraszamy do skorzystania z porad naszych ekspertów, którzy dopasują najlepsze rozwiązania do posiadanych potrzeb:

Sklep budowlany Białystok: 533 024 523

Sklep budowlany Bielsk Podlaski: 533 255 125

Artykuł powstał przy współpracy z marką ROCKWOOL